Een almaar groeiende catalogus van mijn beelden.
Onder elk beeld een gedicht, bij wijze van bijschrift.

Overzicht

Huilende madonna

zij traant
het hart hol
de schouders gebogen

alsof het de wind
maar verdriet verwaait niet

niet de mantel bolt
maar het hart krimpt
haar desondanks
glad zachte vrouwenlichaam

als het de smart herinnert
van toen
zijn afwezigheid

02-03-2020 Voor Germaine

Rust

rust leunt langzaam
weerstaat de druk

keert de rug naar
herinnerde jachtigheid

een groeigeluk
volwassen nu
de nakomelingen
vroeger volbracht

03-2020 Voor Frans

De kus

neigend naar samen
twee vormen

tussenruimte leunt
tegen verwachting
van aanraking

slechts vormbaar
als even ervoor
te zien was

03-2020

Omzien in wrok

de blik tordeert
vierkante wrok

hoekige holte
strak en koppig
leunt verzet

tegen de zacht
vullende herinnering

03-2020

Verknocht hoofd

Moerbei | bijenwas | glas | 25 cm | privé

in het hoofd
van de verknochte man
zwellen de holten

onoverbrugbaar tussen
de knoesten van toen

zijn mond verteert stom
tot een groef in de tijd

zijn blik naar binnen
ongericht ziet hij
slechts terug

tot waar het vroeger
begon te sterven

03-2020

Moeizame relatie

gaten in de conversatie
huiverige stilten

hij wendt zich af
van de holle verstomming
beelden van tocht

maar zij grijpt
haar tentakels
een bidsprinkhaan
neigt al het hoofd

haar kaken de mond
die ooit gaten stopte
in wat hun leven
niet meer zal zijn

03-2020

Donkere blik

het oog poogt
de blik priemt

zoekt een nuance
volgt een kronkel

willekeurige weg
vergeten gedachte

talloze tinten bruin
mateloze melancholie

verwrongen levenslust
ergens vlakke glans

03-2020

Het beest in mij

temt niet
de lome lust tot zijn

ruggengraatloos
desintegreert de kop

geometrische gaten
onttrekken de brul
hapjes uit machtige manen

herinnering aan zon
aan ruimte
al de ruimte die er was

04-2020

Persoonlijkheid

tijd verwaait persoonlijkheid
slijt groeven
nerven van vroeger

jaren gegroeid
weer in beeld als
plakken herinnering

doelloos gewapper
tegen de wind

04-2020

Abrupte dans

tragische tango
tot last van hem
want voor haar
want hij zou toch

intiem neigen
tot de ander in hemzelf
boort gaten in zijn verlangen

toegangspoorten tot
haar herinnering
aan zijn lust

04-2020

Debat

de gaten
betogen ronding
de vlakken
vullen blokken

zwakke echo’s resoneren
kubistisch gelijk

verontrust
grijpt zij mijn hand

04-2020

Paaldans

routine zwiert
holte en barst
nerf en knoest

oude takken
stramme zwaai
splitst de paal

doorzien door wie
ook toen begeerde
en straks weer

04-2020

Torderen

gestaag tordeert geheugen
segmenteert beleving
neigt ongemerkt

reumatisch star
de gebogen rug
van weleer het leven

flexibel flakkert
nog even de herinnering
alles weer mogelijk

04-2020

Sprong

springt het paard
buigt de ruiter
voorover

versteent de geschiedenis
sedimenteert de herinnering

splijt het hoofd
vermolmt de rug
stilt de tijd

ferm beeld
lyriek van ons verhaal

04-2020

Ridder monocle

priemende blik
door niets gekeerd

koddig veertje
op zijn triest kuras
verhouten branie

ingekeerde blik
op zwarte holtes
ergens een gepolijste baan
van trots

verder
kronkels schaamte
stulpende teloorgang

en nergens een paard

05-2020

Wonderbaarlijke schelp

geheugen de zee
weemoed de einder
stilte het ruisen

golfslag slijpt gaten
strand vult zand
tussen zijn vingers

weg stroomt de tijd
van leven
resten wat knoken

en klotsende echo’s
van een hartslag

05-2020

Liggende vrouw

loom leunend bed
van brosse steen
voor haar harde lijf

dat meer zegt
dan een lijf

van steen
van wellust

in ogen die zien
in de lach

dat de steen
die verbeeldt

05-2020

Twee vrouwen

reciproke lust
zachte holten

neigen naderen
gepaste afstand

fluistert en wrijft
en zucht zich
tot elkaar

totdat stenen sokkels
hen onverbiddelijk
stuiten

05-2020 Cadeau Laura 16-09-2020

Medusa

kronkelen haar slangenkoppen
chtonische wortels

keren de zon
verstenen licht

schele lens
van haar schoonheid

Perseus de kunstenaar
schenkt Athene de wijze
haar spiegelend schild

ketst mijn gevleugelde woorden
hybris van Bellerophon

venijnige steekvlieg
vergaloppeer ik mij

05-2020

Pegasus

geboren uit
Medusa’s bloed
verstart mijn beeld
spiegelen de goden

vaderlijk de zee
dichters vleugels
naar de Olympus

woorden galmen kalm
door de dalen
resoneren lang
door zijn holten

echoënde vergetelheid
zo triest zijn blik
snuift hij zacht

06-2020

Oud totem

aangespoeld uit
een tijd nabij

koddig maar
in zand begraven

door eeuwen die
hem eer bewezen

angst zagen in
zijn wrange grimas

wreed voor wie
in hem
het beeld aanbaden

zoenoffers lang
vergaan

oud nut gerijpt
tot een beeld

06-2020

Verovering alsof

Jan Klaassen
jaagt gierend
Katrijn na

of geciseleerde wajang
gestileerde epiek
van brave helden
en prinsessen schoon

of twee puistige pubers
pak me dan
pokdalig gegiechel

of verbeelding van de spanning
tussen gladde nerven
en knoestige bast
en een welhaast
grafische lijn haaks
op een vierkante steen

doet alsof

06-2020

Minnaars van weleer

geil als een beer
is hij geweest
en zacht als boter
was zij kneedbaar

telkenmale als
zij betraden
wat gebleven is

haar liefde voor
zijn dorrende geslacht
zijn liefde voor
haar ingeklonken groef

teder ruisend
de lakens van hun echtelijk bed
nog immer het altaar waarop

zij elkaar hun levens
wederkerig offerden

06-2020

Zeus

ontsnapt aan de vraatzucht
van de vader
dankt hij met zijn donderkeil
de cyclopen

niet de titanen
vraten de gaten
in zijn heerschappij

maar
verval van het gezin
verkruimelde de eed

klinkt een vlaag
door de lacunes
in zijn allengs
minder heldere schichten

helder orgelende
melodische onmacht
vruchteloos star beeld

06-2020

Zoon en vader

sleept zijn tred
kromt nog de rug niet
neigt tot vallen

waar stap voorzien
door vader
reikt de zoon

tot houvast aan
korzelige zelf
standigheid die

scheef schever
nadert tot liggen
nadert tot eindigheid
nadert tot de zoon
de vader

06-2020

Twee kwallen

getweeën pulsend
groot de zee
erlangs de dode kust

spoelen ze samen aan
spoelt de zee ze uit
hun element

sierlijk nog
samen schuivend
ooit ondeelbaar

straks de huiver
van twee kinderen
spelend in het zand

08-2020

Moeder en dochter

kromt de navelstreng
neigt de moeder
vol liefde naar

de dochter die
afgeleid door

een bloem
een vogel
die jongen

niet zozeer
zich afwendt
maar de wereld
trekt

en geen herinnering nog
aan straks het kind
uit haar

09-2020

Ode aan G

doet het beeld voorkomen
dat het maakbaar is

met elegant gemak
schept zich vorm
voor gevoel dat
zich verbeeldt
zich uit te drukken

in nerven
in zaagsneden
in hout op steen

maar leeg sijpelt het
daartussen
als loze letters
van een woord
dat tracht
wat niet te trachten is

wat slechts kan ontstaan
en duren kan
voortduren

09-2020

Uilskuiken

met precies de blik
lijkt het
van moeder minerva

kijkt het onbeholpen
uit donspluizige
veren

neer op wat
niet zozeer krioelt
maar zich verhoudt tot

de hoge tak
waarop het dommelt
rust en soezig uitziet
naar

de jacht

hoor
daar ritselt al
een muisje

09-2020

Erotiek

zoals hij staat
zijn stoerheid
robuust en
zeker teder

ligt daar
wulps en glad
zij in

afwachting van
hem die haar
wachten

zal vullen
met zijn drang

zijn ongeduld
bedwingt
haar tergend
liggen

09-2020

Dementie

zich traag
maar gestaag
in de gaten verliezende

herinneringen aan
beelden van

fragmenteert toch
soms even
een flard van
een narratief

gekoesterd als
op een vloerplank
bedwongen vergetelheid

09-2020

MIMOMA

zie niet dit
mini museum of modern art

en zie niet
de wereld in een kiezel
of zoiets, maar zie

vorm
zo vorm
dat alleen
verbeelding ziet

waar schoonheid
op verre stranden wacht

eeuwen later
rapende vingers
hongerig naar

vorm om de vorm
kiezels
van het strand

09-2020

Omhelzing

doorzien dat niet
hij teder
maar beslist
haar middel omvat
en zij opkijkt
naar hem

want als één
zijn zij
gegroeid

het was
de verbeelding
die dwong tot
twee zich verhoudend

en dat alleen
om de vorm
om het beeld

loze inbreuk van worden
op wat al was

09-2020

Vergeten wandelaar

zo lang al
loopt hij
dat is opgelost

waarvandaan en
ook waarheen

flarden resten
wel van wie
en zelfs van
waarom

gespierd zijn benen
ferm zijn tred

groet hem beleefd
om zijn route
die hij leeft

09-2020

Gozer

stevig op de benen
de borst al
behaard maar

onzekere houding
semi nonchalante blik

het hoofd neigt star
een pose maar

de greep is er al
die van de man
die verlangt

de dans
met zijn meissie
te leiden

09-2020

Ontheemd

2x | hout fruitboom | bijenwas | h 17 en 23 cm

knellen zij
hun kinderen
in dit wrang
tableau vivant
van hun vlucht

een terugtocht
vergeefs daarheen
weg van daar

op weg naar
een weg naar
maar naar waar
waar geborgen

09-2020

Morsige man

wat hem
niet vergund
zwol

in verlangen
tot proporties
zo grotesk

gloeiend uithangbord
zijn gezwollen
hunkering naar
genegenheid

09-2020

Zeilen

door zeil
gebogen krachten
vaart het schip
in de kajuit

schipperend
neemt de wind
toe per
broederlijk geheven glas

trekken golven
het anker los
tot drift van

geborgen verhalen
naar de havens
van weleer

voor mijn broertje 09-2020

Loef

kruist de ruime
de scherpe koers naar

de haven
zopas verlaten
weerkerend

de uitgevaren
de zekere koers
het tij berekend

op de maan
als de vrouw
als de liefde

verwacht in
die haven
waarnaar de koers
al vastligt
wacht zij

09-2020

Naïef

haar warme
ronding en
haar oog
zo niet ziend
zo open

erin gezogen
blikken keren
nooit weerom

haar vormen
gesuggereerde richting
beseft zij niet
ziet hij wel

met lede ogen
al haar wulps
zich van hem
af bewegen

herinnerd aan
voorbij

02-2020

Zeekoe met kalf

2x | hout robinia | houtolie | h 50 en 50 cm

duwt de koe
haar grote zachte
warm genegen
moederneus teder

tegen haar kalf
gesneden uit
haar lijf
maar niet
haar ziel

draait het kalf
rondjes om
cirkels om
grote bogen om
haar tot

die niet meer raken
aan haar neus
haar nog zo warme
moederneus moederziel

09-2020

Bekvechten

de scherpte van
verhit debat
sleet niet ondanks
steeds meer
herinnering

milder niet
hun standpunten
wankeler wel
hun staan

gretig bijtend in
elkaars meningen
weerstaan zij
de tand des tijds

vaster dan
hun zwak betoog
hun bevende hand
zou billijken
doorstaan zij
ook elkaar

09-2020

Bergwandeling

zij heeft meer
moeite met
de helling dan
zijn zekere
tred rechtop

zij praat meer
dan hij nog
luistert naar

de beek waarlangs
zijn leven
zijn gelukkige
leven loopt

met haar die
zich zeggende
verzekerd weet
van zijn goedkeurende
knikje en

een hand soms
op haar schouder

09-2020

Herfst

zelden valt
blad zo
mooi zo
rechtop zo
parallel
geordend als
zijn denken

zijn dwangmatig
ordenende
strijd tegen
het somber
het vochtig
het vallend
blad

meestal valt
blad nat plat
ongezien de
warme herfstkleuren
gedacht in
grauwe tinten
te vroeg
vallende avond

09-2020

De schildknaap

nog geen baard
draagt diep in
de jas gedoken
zijn kin

nog geen strijd
in zijn blik
die streep
zoekende
naar waar
een slagveld

ergens toch eens
van hem
de man zal maken
die zijn droom
zich verbeeldt

10-2020

Grandeur (tristesse)

die grote volle
zijden shawl
het vosje om
de mantel bont

grande dame
van weleer
ontpel
alle dierenvel
rest een karkas
van herinnerde
overdaad

de minzaam
zwaaiende groet
door niemand meer
gezien zwaait
een vroeger
uit dat
lang geleden
afscheid nam

10-2020

Zijn meissie

mooi nee
maar haar gozer
trotst haar als
de pauw die
zij zich kleedt

haar kirrend
plezier zwiert
met hem
die haar
leidt

de onbeholpen dans
die haar
leven zal zijn

10-2020

Vis

daar zweeft
de vis in
leegte die

geen water
geen richting
geen beweging
niets is

onder hem
boven hem
noch rondom
nergens
een uitweg

te bedenken
hapt zijn ooit
machtige muil
naar water om
te kunnen
zeggen

10-2020

Geschoten olifant

oh zij die
voor het schot
zo machtig bewoog

als een zware
nevel valt
het doek

uit de plooien vloeit
de kracht uit
haar bestaan
rest vorm en
trage massa

zie de tragiek
in haar lege
blik op de
oneindigheid die
haar verbeeldt

10-2020

Mening

als een grote
mond
met een kam
als een haan
als een bijl
zonder schacht

losgeslagen vlucht
vooruit met
de blik
verlangend naar
een verzonnen
vroeger dat

heden klievend
zich bruut naar
een gewaande
toekomst
een weg baant

10-2020

Gesluierde vrouw

zie je wulps
wapperend
niet kenbaar
de blik die

ontvangen in
zonde
een anonieme
boodschap

onherkenbaar in
vormen
geraden in
een heimelijke
haast in

de verbeelding van
een toevallige
passant

10-2020

Twee schepen

zoals zij
elkaar naderen
langzaam dan
versnellend
lijkt het

passeren ze
vertragen
varen van
elkaar weg

verbeelding aan
een horizon
waar tijd
beweegt

krult een
golf schuimend
hun boeg

10-2020

Wee je gebeente

angst spreekt uit
botten die
zich herinneren
het verbod

huiver voor
overtreden
gespleten en
onmachtig zich
de heelheid

te verbeelden
holten in
hun weten

10-2020

Papegaai

zij zegt
de echo van
wat elders
werd bedoeld

zich uit
te spreken
klinkt of
krast toch

herinnering aan
wat niet
geleerd
kan zijn

een nootje
in wat zijn
pootje
voorstelt

10-2020

Focus

richt zij
haar blik op
of
kijk jij naar
het punt waar

perspectief verdwijnt
en ruimte
alle tijd
liefdevol opneemt

totdat
een beeld rest dat
terugkijkt

10-2020

Mormel

bolt haar
beeldig lijf
of
deukt haar
vorm in en

stulpt
wat zij uitdrukt
zich om
wat ik

waarneem alsof
mijn handen het
boetseren tot
vorm

10-2020

Verleiding / het been

uit haar
gulzig splijtend
lijf strekt
haar been
zich tot

de wandelaar
die niet
struikelt maar
zijn pas even
inhoudt om

te bedenken dat
ook hij ooit
begeerde
wat ook weer

hem tot
zijn almaar
zijn rusteloze
voortgang
bracht

10-2020

Droefenis

zo zegt
zo schreeuwt welhaast
zijn onmacht
genageld aan

de paal die star
zijn denken
gijzelt in
lijdende liefde die

al lang
al bijna vergeten
zo lang
geleden

10-2020

Hoe ze heette

ergens in
een van haar holten
was haar
naam die

de zijne zegde
en vulde zijn
vervulde zijn
wezen zijn
bestaan en
hoe dat

langzaam
zo tergend
in ruimte was
vergaan

10-2020

Roker

denkt rook
zijn tevreden
mond niet
als oorzaak

van de richting die
uitdijt tot vormloze
zich niet bedachte

betekenisvol onherkenbare
verwaaiende gedachte

11-2020

Levenspad

geen pad is
in de zin van te begaan
zijn leven

ook niet in de zin van
symmetrisch

ook niet als te lezen
van boven naar beneden
noch omgekeerd

maar zo recht
zijn ruggengraat
met al die dwarsheden
zo is het

zijn leven
zo symmetrisch
zo bedacht
zo verbeeld

11-2020

Inzicht

in wat zich
opent voor
zicht biedt op

haar hart
haar leven
even geduld
gegeven weggeven

als wat elders beter
bewaard en later
haar weer verteld

zie je wel

11-2020

Fagot

warm hout
vochtig samen
geperste lucht
ontsnapt uit kleppen
tot toon

niet de embouchure
verslapt mijn spanning op
haar lippen
ziel van onze melodie
die niet

die ook
met haar
naar een ander riet
ontsnapt aan mijn liefde

voor Leonie 11-2020

Sirene

hout Hazelaar| bijenwas | h 10 cm

haar roep
haar lustvol glanzende lokken
en billen strak

maar hol een put
waarin gelokt
vermalen
zijn genot

starend rest verlangen
gebogen over de reling van
zijn traag gestaag geloken bestaan

11-2020

Jonge vis

zo vol nog van niet
door verantwoording
door ervaring
door melancholie
gehinderd dartel happen

geen richting
alleen beweging

het leven niets vragend nog
een heerlijk lege ruimte nog
om te zeggen

11-2020

Windorgel

hardhout | olie | h 55 cm

aangeblazen door een vlaag
vult toon de verder open ruimte
met verlangen naar
een vroeger dat

ach wat
de wind is al gaan liggen
de avond valt

het late licht om zijn lippen
is stom en zonder toon en
mooi in zichzelf

12-2020

Koesterend

klei, bijenwas | h 10 cm

omarmt zacht de ruwe bol
sluit beslist de buitenwereld
buiten in

haar binnen haar warme
haar koesterende binnenste
haar ruwe bol

01-2021

Pak de bal

klei, bijenwas | h 6 cm

dat juist de ronde
zo volmaakt ronde bal
de symmetrie verstoort

verbeeld zijn de bal
en de symmetrie

straal en omtrek
de bal
assen en spiegeling
de symmetrie

louter vorm
bal en symmetrie

01-2021

Schalmen

klei, bijenwas | h 7 cm

in elkaar grijpen
de schalmen
geen ketting

sterke verbinding
met het blok

vastgeketend
in onze blik

01-2021

Balkonscène

hout | fruitboom | olie | h 40 cm

zwaait ons toe
zwier rest de geklede gestalte

contrasteert het hoekig
het consistent symmetrisch
balkon

ook deze galante groet
stoïcijns overlevend

niet bestand daarentegen
tegen onze interpretatie
van zwier
en van beton

01-2021

Covidmasker

klei, bijenwas | h 9 cm

een gemaskerd bal of
toch de sluiptred
van het pestmasker

besmuikt flirtende
geloken blikken
of toch de

grimas van de angst

01-2021

Stapel

klei, bijenwas | h 9 cm

zo losjes schijnen
de strenge tafelen

gestapeld in
wankel evenwicht

een hoopje
een trap wellicht
naar

ja
naar waar

01-2021

Vogel

hout | fruitboom | bijenwas | h 25 cm

niet een vogel die vliegt
maar een vogel die zit

de tak ankert onze blik
zijn rust

zijn evenwicht welbevinden
ongezocht

01-2021

Verhuizing

3x klei, bijenwas | h 9 cm

de neerslag van een leven
in wat dozen

een dwars moment
hinkelend
in niemandsland

op weg naar
schuift
heel het spul

van
maar vooral
naar

01-2021